Weten jullie al wat het is?21 december 2016

“En? En? En? Weten jullie al wat het is?” Het is een vraag die ik nu bijna dagelijks krijg. Hartstikke leuk natuurlijk, ik praat namelijk over weinig dingen zo graag als over mijn zwangerschap op dit moment.

Meisje of jongen?

Het antwoord op de ‘geslachtsvraag’ kunnen wij nog steeds ontkennend beantwoorden. Wij weten het niet! De reactie van mensen hierop is eigenlijk heel erg positief. ‘Wat leuk, dat hoor je niet veel meer tegenwoordig!’ en ‘Oh wat knap dat jullie dat kunnen’. Helemaal als wij vertellen dat we wel een envelop in huis hebben met daarin het geslacht (opgeschreven door de echoscopiste), krijgen we grote ogen en verbaasde blikken. Iedere dag, ieder uur kunnen wij dus naar die envelop grijpen om die open te scheuren met daarin het verlossende woord; meisje of jongen.

Zwakke momenten

Maar tot nu toe blijven wij behoorlijk stabiel. Roderik ziet er inmiddels ook wel het leuke van in en hij is zelfs de ‘sterkere’ factor op dit moment. Ik heb meer zwakke momenten waarop ik zeg; “Zullen we de envelop openmaken?” Dit komt vooral omdat ik die kleine heel veel voel bewegen. Dan denk ik ‘Maar wat ben je nou eigenlijk? Een jongetje of een meisje?’ We hebben echter afgesproken dat als we er twee dagen allebei hetzelfde over denken, dan mag de envelop open. Zwakke, impulsieve, hormonale of spontane acties zijn dus uitgesloten.

Olivia weet het zeker

Olivia weet al vanaf het begin dat ze een broertje krijgt. Op de vraag of het dan een meisje of jongetje is; “Een meisje, Sophietje!”. Een bijzondere baby dus in mijn buik; Een broertje dat een meisje is met de naam Sophietje.

Makkelijker?

Over de namen zijn Roderik en ik het al 99% eens, dus wat dat betreft hoeven we niet de zekerheid van het geslacht meer te weten. Stel dat je er qua naam echt niet uitkomt, dan is het natuurlijk wel makkelijk om te weten op welk geslacht er gefocust moet worden. Daarnaast koop ik gewoon kleding voor zowel een jongetje als een meisje voor de eerste twee weken. Van die unisex pakjes word ik niet heel vrolijk, dus dit ‘probleem’ is op deze manier ook opgelost. Wat over blijft, kan ik altijd nog aan vriendinnen geven die een kindje verwachten.

Een mooi moment uitkiezen

So far is de envelop dus nog niet open, maar op de hormonen van een zwangere kunnen we natuurlijk niet bouwen. Wellicht kunnen we de envelop wel openmaken als kerstcadeautje onder de boom? Of met oud&nieuw? Of blijven we gewoon sterk en laten we het een verrassing? Het kan nog alle kanten op!