Wanneer gaan jullie trouwen?16 oktober 2016

Als je een al paar jaar een relatie hebt, komen bepaalde vragen regelmatig terug. Het zijn óf de kindervragen  “Het is nu wel tijd voor kinderen toch?” óf het zijn de trouwvragen “Wanneer gaan jullie trouwen?” Roderik en ik zijn inmiddels bijna zes jaar bij elkaar, hebben een gezond grietje op de wereld gezet, dus wij zitten inmiddels bij ieder etentje ‘de trouwvragen’ te beantwoorden. Ook best logisch, we zitten nu eenmaal in een leeftijd dat de stellen om ons heen in het huwelijksbootje stappen. Helemaal geen vervelende vraag hoor, hier kan open en bloot over gecommuniceerd worden (terwijl kindervragen soms best pijnlijk kunnen zijn. Misschien lukt het tenslotte wel niet).

Later als ik groot ben

Nee, dat had ik dus niet. Ik droomde niet als klein meisje al over een bruiloft met een sprookjesachtige jurk en een pompoenkoets. Ook nadat ik met de leukste jongen van de wereld in een relatie stapte, groeide er bij mij geen enorme drang om te trouwen. ‘Misschien wel nooit’ behoorde ook tot mijn opties. Want wat voegt het nu eigenlijk toe? Maar Roderik vindt trouwen wel iets heel moois en bijzonders en dat hij ooit met mij zou gaan trouwen dat was voor hem wel duidelijk. Of ik nu wilde of niet, ik zou naar dat altaar gesleept worden. Ok, fair enough, dan kan ik er maar beter het beste van maken. En ik moet toegeven, nu ik de afgelopen jaren behoorlijk wat bruiloften heb mogen bijwonen, denk ik; Ja, ik wil toch ook wel! Stiekem begin ik het idee van trouwen best wel romantisch te vinden.

Ja, ik wil…

Dus het idee om ooit te trouwen, is inmiddels aanwezig en heb ik ten volle omarmd. Maarrrrrrrr…..het idee dat een bruiloft zo ontzettend veel geld kost, daar kan ik moeilijker aan wennen. Al dat geld wat je ook aan mooie reizen kan besteden, aan één bruiloft? Eén dag of één weekend? Dat idee heb ik nog niet zo geaccepteerd. Ik vraag me namelijk af of het budget voor trouwen ooit voorrang gaat krijgen op het maken van mooie reizen. Tuurlijk kan je het simpel en relatief goedkoop houden. Maar als ik dan toch ga trouwen, dan moet het ook goed. Met olifanten, een prinsessenjurk, John Legend en vijftien bruidsmeisjes in perzikkleurige jurken. Nee hoor, dit hoeft allemaal niet per se, maar wel met een klein clubje vrienden in het buitenland.

…in de verre toekomst

Dus ja, ik schat de kans hoog in dat wij in dit leven nog gaan trouwen. Onder voorbehoud dat Roderik eerst een prachtig aanzoek doet en het dus niet als een soort bespreking op de eettafel neerlegt (anders kan ik evengoed nog gaan twijfelen over het hele trouw-concept) én mijn vader natuurlijk akkoord geeft op het feit dat zijn dochter met zo’n louche figuur de rest van haar leven wil delen ; ). Maar dat komt vast goed, ik heb er vertrouwen in.

Twee mooi aangeklede gerimpelde oudjes

Onze lieve vrienden krijgen dus zeker eens de kans om ons volledig belachelijk te maken in stukjes of ABC-tjes (Oh man, misschien toch maar niet trouwen!), maar niet op de korte termijn. Wat mij betreft valt er de komende vijf jaar geen uitnodiging op hun deurmat. Eerst een compleet gezin en nog een mooie lange reis over 2 à 3 jaar. En dan misschien, als we wat ouder en gerimpelder zijn, stap ik evengoed nog op die olifant in een witte prinsessenjurk terwijl John Legend ons, samen met mijn perzikkleurige bruidsmeisjes, toezingt.

 

Geen reacties

Geef een reactie