Vitten en bekvechten in Huize Weltevree08 mei 2017

De meeste mensen worden er niet veel gezelliger op door extreem slaapgebrek en dat is bij ons niet anders. We kibbelen, vitten en zuchten wat af om de ander. Daarbij draai ik ook zeer regelmatig met mijn ogen, maar dat ziet hij dan weer niet. Ik word er bijna duizelig van zo vaak als ik het doe. Dat de eerste weken met een baby heftig zijn, dat kan ik me nog wel herinneren van Olivia. Dit kwam vooral, bij mij dan, doordat ik moest wennen aan de aanwezigheid van een baby en het gebrek aan slaap. Het wennen aan de baby ging best snel en de slaap kon ik overdag goed inhalen door tegelijkertijd met haar te slapen.

Zwaar, zwaarder, zwaarst

De heftigheid van nu is anders, het is niet alleen het gebrek aan slaap, het is alles bij elkaar. Met een nieuwe baan van vriendlief sinds begin dit jaar, een peuter die opeens ook het onderbroken slaapritme van een baby heeft en een daadwerkelijke baby die om de 3 à 4 uur een gevulde buik nodig heeft/eist, kan ik jullie vertellen dat de eerste weken met een tweede kindje zwaar zijn, zo niet zwaarder dan bij de eerste. Had je bij de eerste nog alle ruimte om de baby ‘te verdelen’, zodat de ander wat anders kon doen, is dat nu niet het geval. Zodra Mr.Man thuiskomt van werk, is het ieder een kind.

Ik word gek

Eigen ruimte is er op dit simpelweg even niet. Ik ben bijna jaloers op het filerijden dat Roderik moet doen. Twee uur rijden naar een werkafspraak? Lijkt me héérlijk op dit moment. Thuis is er altijd wel een peuter die moet plassen, kleuren, vallen, huilen, verstoppertje wil spelen of iets anders. Een baby die moet eten, gebadderd moet worden, voor de vierde keer op een dag een nieuw setje kleding nodig heeft of een kolf die weer ‘aangesloten’ moet worden. Vind ik nog ergens tijd tussen peuter en baby, dan schreeuwt het huis om een stofzuiger of zeurt een lege kledingkast dat hij graag weer eens gevuld wil worden met schone kleding. Tel daarbij alle uren slaap op die je mist door de nachtmerries van je peuter, de krampjes en voedingen van de baby, dat verrekte getok van die kippen in de ochtend en je hebt de poppen (Roderik en Janneke) in Huize Weltevree aan het dansen. Het is om serieus gek van te worden.

De complete idioterie

Gelukkig kunnen we door de slapeloosheid ook in een enorme lachstuip belanden. Ok, de laatste keer bleek dat het gas nog aanstond (die slapeloosheid kan best gevaarlijk zijn), dus misschien dat we daardoor ook wat vreemd deden. Maar door eens in de zoveel tijd samen keihard te lachen om de complete idioterie van twee huilende kinderen, een peuter die haar bord op de grond gooit, een wasmachine die begint te piepen, de kippen die zo hard tokken, een vaatwasser die blijkt te lekken en een glas wijn dat je net omstoot, doet een mens goed. Dan kunnen we de twee weken daarna weer op elkaar vitten en binnensmonds schelden, in de basis weten we dat we elkaar toch nog erg leuk vinden.