Van ‘baby’ Olivia een grote meid maken15 januari 2017

We zijn thuis erg bewust bezig met de komst van het nieuwe kindje en wat het voor impact op Olivia zal hebben. We zijn ook langzamerhand ‘baby’ patronen van Olivia uit het schema aan het halen. We willen namelijk niet dat alles opeens anders voor haar gaat worden als de baby er is. Ze zal al compleet in shock zijn door de verandering, dus de basis moet zoveel mogelijk stabiel blijven. Naast de baby, geen andere veranderingen of aanpassingen in het ritme of in het huis. At least, we will give it a good try….Hoe we nu al een paar maanden bezig zijn;

Zindelijk maken

Het leek me ideaal om Olivia zindelijk te hebben voordat de nieuwe aanwinst zich zou aandienen. Dat scheelt heel veel luiers wisselen iedere dag. Wat ons enorme voordeel is, is dat dochterlief enorm nieuwsgierig en leergierig is. Dus gaat een groot kindje al naar een echt wc’tje op de crèche? Dan wil Olivia dat ook. Al sinds ze 20 maanden is, wilde ze af en toe op haar potje zitten. Toegegeven; wij waren er toen nog wat laks en makkelijk in, dus het verliep niet echt vlotjes. We bleven de luiers aanbieden. Puur gemak, want er gaat best wat tijd inzitten voordat een kind zindelijk is. Maar vanaf deze zomer is het zover; overdag is mevrouw geheel zindelijk. Het heeft voor wat natte kleding gezorgd, maar op een gegeven moment deden we haar gewoon geen luier meer aan. Tja, dat zit toch minder lekker voor een kind, dus binnen drie dagen deed ze alles op het potje. Project ‘zindelijk’; Check!

Avondfles

Omdat Olivia best een dun poppetje is, hebben we haar tot vier maanden geleden iedere avond voor het slapengaan nog een flinke papfles gegeven. Omdat ik het niet zie zitten om over een paar weken én de baby én Olivia een fles te moeten geven, hebben we de fles nu vervangen voor een bakje yoghurt na het avondeten. Dit ging bijzonder gemakkelijk. Dit scheelt in de avonduren weer een paar minuten.

Een grote meiden kamer

Het kamertje van Olivia gaat de babykamer worden, dus Olivia moest verhuizen. Een behoorlijk slecht plan om dit pas te doen wanneer de baby er is. Dus ze kreeg haar nieuwe kamertje met Eerste Kerstdag van de Kerstman. We hadden bedacht dat ze dan de komende maanden rustig kan wennen aan haar nieuwe kamer. Lukt het niet meteen? Dan konden we het altijd nog een paar weken later weer opnieuw proberen. Tijd zat. Maar wat blijkt; ze kreeg haar kamertje in de ochtend en ik heb een kind nog nooit zo gelukkig zien kijken. Sterker nog, ze kwam net uit bed, maar vroeg direct; “Mag ik slapen?”. Het is ongelooflijk, maar vanaf dat moment was haar oude kamertje direct de babykamer en zij is dus een grote meid, dus zij slaapt in haar grote meidenkamer. Punt.

Kinderwagen? Gebruik die beentjes maar.

Zo’n enorme duo-wagen zie ik niet zitten, dus Olivia dient meer met de benenwagen te doen. Daar zijn we nu al mee bezig, de wagen gaat nog maar zelden mee. Dat gaat met z’n ups and downs. Soms wil ze na vijf meter al opgetild worden, maar dat doen we niet meer. Ik heb al voldoende uitdaging om mijn eigen gewicht te dragen. Zodra we haar in haar eigen gangetje (lees; tempo slak) laten gaan, dan kunnen we behoorlijk wat kilometers afleggen. “Ja, een heel mooi besje.” “Ohja, ik zie dat slakje ook.” Kortom; met veel geduld komen we (letterlijk) een heel eind. Ik wil namelijk niet dat zij tot aan de komst van de baby wel in de kinderwagen mag zitten en daarna opeens niet meer omdat de baby daarin moet liggen. Als ze er nu al aan gaat wennen, dan wijt ze het zo meteen niet aan de baby en hoop ik jaloezie zoveel mogelijk tegen te gaan.

Tips?

Zijn er moeders/vaders die nog meer handige tips hebben om de overgang van enig kind naar een broertje of zusje te vergemakkelijken? Ik hoor het heel graag!