Somewhere in never never25 februari 2016

Onze trip door The Red Centre zit er alweer op. Waren we in eerste instantie behoorlijk uit het veld geslagen door de hitte en de vliegen, konden we al snel genieten van de waanzinnige omgeving. Rode bergen en eindeloze vlaktes. Wat een contrast met waar we vandaan kwamen, Sydney.

Het is in The Red Centre zo heet dat;

  • De ‘dorpjes’ uitgestorven lijken; iedereen zit binnen in de airco. Terrasjes staan buiten voor de sier, denk ik.
  • Je bij een wandeling ieder uur 1 liter water moet drinken. Maar wie maakt er in vredesnaam een wandeling met deze hitte? Maar ja, die mensen schijnen te bestaan.
  • Iedereen in een witte auto rijdt.
  • Het om 07:23 al 34 graden is. Een temperatuur die gedurende de dag naar 44 graden kruipt.
  • Er overal borden staan die aangeven hoe hoog het gevaar voor brand is.
  • Daarnaast ook borden hangen die als hulpmiddel dienen bij het geven van CPR.
  • Douchen weinig zin heeft. Bij de minste beweging wil je weer onder de douche.
  • Ik me serieus afvraag waarom mensen hier ooit zijn komen wonen. Dat moeten ze bedacht hebben tijdens de herfst of de winter.

Maar ondanks de hitte had ik deze ervaring niet willen missen. We hebben meerdere zonsondergangen en 1 zonsopgang gezien (04.45 uur is erg vroeg) bij onder andere één van de belangrijkste iconen van Australië, de Uluru (Ayer’s Rock) en de Kata Tjuta, beide natuurlijke wereldwonderen.

We hebben honderden kilometers gereden zonder ook maar een dorpje, mens of verdwaalde kameel tegen te komen. We waren echt, zoals een restaurant dat zo mooi op haar kaart noemde; Somewhere in never never. Something you will never ever forget.

Zie hier een aantal foto’s van het indrukwekkende midden van Australië.

 

 

1Reactie
  • Annabelle
    Geplaatst op 13:54h, 29 februari Beantwoorden

    WAUW!!! zo gaaf en wat een prachtige foto’s!!

    Dikke kussen xxx

Geef een reactie op Annabelle Annuleer reactie