Moederdag vieren zonder moeder08 mei 2016

Ze stopt dagen, weken, maanden en jaren liefde in je. Ze knuffelt je als je verdrietig bent, wanneer je een nachtmerrie hebt gehad of ……. gewoon zomaar. Ze doet gek om jou aan het lachen te maken en ze kan uren luisteren naar je zachte gesnurk als je bij haar op schoot in slaap bent gevallen.

Deed jij dat ook?

Ik vind het jammer dat ik me dit alles niet kan herinneren. Het schijnt dat een kind ongeveer vanaf zijn of haar vierde jaar herinneringen op gaat bouwen. Zonde eigenlijk, want juist die eerste jaren ben je zo close met je papa en mama. Ik vind het jammer dat ik niet meer weet hoe mijn moeder waarschijnlijk ook uren met mij heeft rondgelopen wanneer ik huilde, me hielp met het maken van puzzeltjes, me troostte als ik verdrietig was. Ik herinner het me niet en ze kan het me ook niet meer vertellen…

Please remember

Nu ik zelf moeder ben, denk ik hier vaak aan. Ik stop zoveel liefde in mijn kindje en hoop stiekem dat ze dit toch zal onthouden. Dat ze zich herinnert hoe ik haar troost als ze een slechte droom heeft gehad. Dat we elkaar helemaal fijnknuffelen bij het wakker worden. Dat ik voor haar engelengeduld heb; tuurlijk wil ik nog een keer hetzelfde spelletje spelen, dat hebben we pas 62x gedaan. Maar dat geeft niet, ik wil het nog wel 100x spelen, zolang jij daar blij van wordt. Want van dat mooie lachje word ik weer blij.

Leerschool

Ik heb nooit kunnen zeggen ‘Dankjewel mama’. Omdat ik simpelweg niet wist hoe het was om moeder te zijn. Hoe het voelt, wat ze heeft gegeven, wat ik van haar heb geleerd. Mensen om mij heen zeggen dat ik een geweldige moeder ben, een soort oermoeder. Dit kan ik volgens mij alleen maar zijn omdat ik de beste en liefste leerschool heb gekregen die er is, mijn eigen moeder.


Lieve mama, bedankt!