Een klein moment: Een tandeloos welkom17 januari 2019

Na een lange lange lange vlucht komen we aan in Bangkok. Oververmoeid, inmiddels al ruim 30 uur wakker, stappen we de taxi in. Nog een uur naar het hotel, bah wat een tegenvaller. Olivia heeft inmiddels de kleur van een wit spookje aangenomen en bij Benjamin vraag ik me af of hij net van iemand een slok Redbull heeft gekregen, die zit stuiterend op mijn schoot.

Aan het einde van ons Latijn

Na een uur zijn we eindelijk in het hotel. De receptioniste is niet helemaal thuis in de cijfers, dus het berekenen van de prijs en het betalen verloopt tergend langzaam. We hebben trek, zijn moe, Roderik heeft behoefte aan een ijskoud glas bier en het geduld neemt per seconde af, het is wel even genoeg geweest. We willen snel avondeten en naar bed.

Hij wil iets van me

Opgefrist en al staan we drie kwartier later voor het hotel. Roderik besluit om samen met Olivia direct wat water te halen in een supermarktje terwijl ik met Benjamin blijf wachten. Er komt een oudere Thaise man uit de supermarkt onze kant opgelopen. Hij ziet er niet heel sjofel uit, maar hij lacht zijn ontbrekende tanden bloot. Vooroordelend als ik niet wil zijn maar blijkbaar toch wel ben, is mijn eerste gedachte dat hij iets van me wil. Geld, een sigaret of misschien verkoopt hij wel iets.

Hij haalt alles uit de kast

Maar dat wil hij allemaal niet. Beter gezegd; hij heeft helemaal geen oog voor mij. Zijn grote tandeloze glimlach is enkel voor dat kleine ventje in de buggy. Inmiddels toch wel wat moe en met rode wangen zit Benjamin met grote ogen naar hem te kijken. De Thai haalt alles uit de kast om hem aan het lachen te krijgen. Benjamin is op zijn beurt niet echt in een jolige bui na 10 uur slaapgebrek, maar dat kan de man niks schelen. Hij begint te springen, in zijn handen te klappen, speelt kiekeboe en ga zo maar door.

Best vermakelijk

Ondanks dat ik sta te tollen op mijn benen van vermoeidheid en in een haastmodus zit (want; hop hop hop, eten en naar bed), begin ik het best een vermakelijke situatie te vinden. Wat de man ook probeert, Benjamin houdt zijn pokerface op. De man geeft het op, maar zeker niet teleurgesteld. Na het uitwisselen van wat beleefdheden in gebarentaal zet hij op het muurtje van ons hotel een lege bucket (zo’n emmer die je ook op Thaise strandfeesten krijgt om uit te drinken) neer. Vult deze met een zak ijs die hij uit de supermarkt heeft gehaald en zet daar zijn net gekochte lauwe biertje in. Hij gaat lekker op het randje zitten en kijkt vrolijk om zich heen, genietend van de omgeving. Ongetwijfeld uitkijkend naar het moment dat zijn biertje de juiste temperatuur heeft.

Ik laat alles achter me

En dan gebeurt het. Ik vergeet de haast, de moeheid, de hitte en de trek. Ik raak ontzettend vertederd door dit kleine moment, wat eigenlijk een prachtig schouwspel is. Het zal ongetwijfeld het slaapgebrek zijn, maar ik begrijp opeens waarom deze man hier staat, op dezelfde plek en hetzelfde moment als dat wij hier oververmoeid staan te zijn. Hij is ons warme welkom in Bangkok. De vriendelijkheid, het lieve, het onbaatzuchtige, dit is precies waarom ik zo ontzettend van dit land hou. Dit was ons welkom in Bangkok. En wat voor één.

 

8 Reacties
  • Mijnske
    Geplaatst op 16:55h, 20 januari Beantwoorden

    Oh yesss, ze zijn we weg. Ik volg je avonturen graag!

    • Janneke
      Geplaatst op 06:21h, 21 januari Beantwoorden

      Wat een leuke reactie, dankjewel!

      • Mijnske
        Geplaatst op 09:56h, 21 januari Beantwoorden

        Pas je blog ontdekt dekt en je vorige reis in één ruk zitten lezen

        • Janneke
          Geplaatst op 09:31h, 24 januari Beantwoorden

          Haha, wat leuk om te lezen! De komende 11 weken zal ik regelmatig wat proberen te plaatsen : )

  • Lisette
    Geplaatst op 22:28h, 22 januari Beantwoorden

    Oohh ik wil jullie volgen, maar ik mis de knop. Kan ik me inschrijven voor een mailinglist?
    Veel succes en heel veel genieten. Wij zijn voor precies hetzelfde aan het voorbereiden okt2019-? Spannend!

    • Janneke
      Geplaatst op 09:33h, 24 januari Beantwoorden

      Hi Lisette, wat leuk om te lezen dat jullie ook zo’n reis aan het plannen zijn. Het is echt het mooiste wat je kan doen! Ook naar Nieuw-Zeeland? Ik heb geen nieuwsbrief, maar ik plaats alle updates via mijn Facebook-pagina; https://www.facebook.com/blogzsazsazsu/

  • Nicky
    Geplaatst op 14:24h, 23 januari Beantwoorden

    Ik ga jullie avonturen volgen !

    Ben trouwens Zeer benieuwd hoe jullie dit met school hebben gedaan.
    Wij willen volgend jaar ook een soort gelijke reis gaan maken (australie) onze oudste zal dan net 6 maanden in groep 1 zitten , maar ben dan bang dat hij misschien te veel van school zal missen ( willen iets van 8 weken weg ) hoe hebben jullie dit ervaren?

    • Janneke
      Geplaatst op 09:35h, 24 januari Beantwoorden

      Hi Nicky, leuk dat je onze avonturen gaat volgen! Tot 5 jaar zijn de kinderen in NL niet leerplichtig en kan je in principe gaan en staan waar je wilt. Daarna gaat het wat ingewikkelder worden. Een reis is ontzettend goed voor de ontwikkeling van kinderen, dus maak je daar zeker geen zorgen over!

Geef een reactie