De ‘romantiek’ van een kraamweek30 maart 2017

In een relatie hoef je niet alles van elkaar te weten of te zien. Vind ik althans. Ik scheer mijn benen niet in het bijzijn van vriendlief, knijp geen puist uit, plas niet terwijl hij aan het douchen is (zelfde ruimte boven) en ik trek nooit een joggingbroek aan omdat ik bang ben dat de ‘verslonsing’ dan toeslaat. Sommige mensen vinden deze voorbeelden het toppunt van bij elkaar op het gemak zijn, maar ik gruwel ervan. Ik probeer nog in stand te houden dat bij mij alles van nature zo is, dat ik niet naar het toilet hoef, dat mijn benen standaard glad zijn, dat een leren rok heus net zo lekker zit als een joggingbroek, enz. Een beetje ladylike overkomen zeg maar.

Let it go?

Het kost mij daarom ook behoorlijk wat moeite om die dames-act compleet los te laten tijdens een kraamweek. Want mijn hemel, hoe vrouwonterend is dat?! Eerst ziet jouw partner al een bevalling die over het algemeen geen rozengeur en maneschijn is, maar dan die kraamweek! Die vind ik zowaar nog vreselijker dan die bevalling. Probeerde ik eerst alle ongemakken die zich na een bevalling manifesteren nog enigszins te verbergen, had dat natuurlijk totaal geen zin.

De borsten als zuivelfabriek

Het kraamverband dat niet aan te slepen is, lekkende borsten. Het geschuifel van bed naar badkamer omdat normaal lopen simpelweg niet gaat. De wallen tot aan mijn knieën. De gesprekken met de kraamzorg over het ‘onderkantje’ die ik in eerste instantie nog fluisterend probeerde te voeren. De ‘au, au, au’s’ bij iedere beweging die ik maak, maar probeer te onderdrukken. Het kolven alsof je in een zuivelfabriek bent veranderd (weg het sexy idee van mooie volle borsten, nee, die zijn puur voor de melk). De babykots op je schouder. Kortom, romantischer dan een kraamweek gaat het niet worden in een relatie. Dat je partner je ooit nog als een aantrekkelijke vrouw gaat zien is bijna onmogelijk.

Laat maar stromen die tranen

Gelukkig heb ik aan Roderik totaal geen verkeerde. Die doet alsof ons hele leven altijd al één grote kraamweek is geweest en hij niet anders gewend is. Haalt zonder te zuchten of te morren maandverband of wat voor andere ellendige materialen ik dan ook nodig heb, ondersteunt me bij mijn geschuifel, brengt urine weg vanwege een mogelijke blaasontsteking en maakt de heerlijkste ontbijtjes. Maar misschien nog wel het mooiste; hij droogt eventuele kraamtranen. Had ik nog geen traan gelaten, begonnen mijn ogen toch wel wat te prikken toen hij zei; “Jij bent echt een powervrouw en ik ben trots op je”. Voel ik me toch nog een heuse lady, met mijn wallen…in mijn joggingbroek…stinkend naar babykots…

 

1Reactie
  • Thea Teuntje Posthuma
    Geplaatst op 15:20h, 31 maart Beantwoorden

    Haha, heerlijk! En weet je, ook dit gaat weer voorbij en denk je straks terug aan het feit dat je zo verwend en gekoesterd wordt.
    Mijn advies. . Geniet nog maar even van die fluwelen momenten. 🙂
    Groetjes Thea Teuntje

Geef een reactie