Australië; Vrij vragen (slik)20 maart 2015

Australië…

Het staat al heel lang bovenaan mijn bucketlist, leek me wel een mooi begin. Het is ook iets wat je leuk kan roepen op een verjaardag of met kerst. En het dan uiteindelijk nooit uitvoert… Dat heb je toch wel eens? Dat je ergens zit, dat je de aller-wildste en gaafste plannen voorbij hoort komen van een vaag iemand die daar toevallig ook zit en dat je een jaar later (meestal dus op een verjaardag) ernaar vraagt en er een soort van ontwijkend antwoord op krijgt; “Nouja….het zit zo….lukte niet….ging niet….moeilijk…verplichtingen, enz.

Baan opzeggen óf niet gaan?

Om dat bij mij te voorkomen heb ik het idee vrij snel bij mijn directeur neergelegd. Als ik geen toestemming krijg, dan zijn er nog 2 opties; óf mijn baan opzeggen óf niet naar Australië, simple as that. Het duurde wel even voordat ik het durfde te vragen. Ik was net ruim 5 maanden met zwangerschapsverlof geweest en zag mezelf al aankomen:

“Hi directeur, ik weet dat ik net terug ben van verlof, maar ik zou graag 2 maanden vrij willen voor Australië, tof hè?”

 

Enige stress was er dus wel…

Maar ja, ik had mijn zinnen nu eenmaal op deze reis gezet, dus het gesprek goed voorbereid. Daar ging ik…….met zweethandjes en een hart dat zo snel aan het kloppen was dat hij bijna ontplofte. Maar wat schetst de verbazing; directeur ging direct akkoord! Ik heb hierbij het enorme voordeel dat hij zelf ook van reizen houdt, dus het snapt dat iemand nu eenmaal een bepaalde reisdrang kan hebben.

Thuis direct de champagne open getrokken, een reisgids gekocht en iedereen op de hoogte gesteld.

AUSTRALIË HERE WE COME!