12 tips om een kindje voor te bereiden op een baby12 maart 2018
Voordat Benjamin met de ooievaar arriveerde, waren Roderik, Olivia en ik echt een drie-eenheid. Als de drie musketiers gingen wij door het leven. Toen ik zwanger bleek van de tweede, hebben we Olivia zo goed mogelijk voorbereid op de komst van een vierde persoontje in huis. Een vierde persoontje dat ook graag aandacht wil hebben, dat huilt, dat aan haar speelgoed gaat zitten. Een kindje dat ook geknuffeld wil worden door mama en papa. Hoe kan je een kind daar het beste op voorbereiden?
Tijdens de zwangerschap kon ik me af en toe best wel eens zorgen maken over de nieuwe situatie met een baby’tje erbij. Stel dat Olivia het verschrikkelijk gaat vinden dat ze de aandacht moet delen? Of dat we een huilbaby krijgen en de sfeer er thuis niet beter van gaat worden? Wat doet dat met dit lieve kleine grietje? Daarom ben ik internet gaan afstruinen naar tips en verhalen van ervaringsdeskundigen. Hoe kan ik ervoor zorgen dat de introductie van baby numero 2 vlekkeloos gaat verlopen?
Hier deel ik graag de tips hoe wij het hebben gedaan. Wellicht heeft iemand hier iets aan!
Tijdens de zwangerschap
- Samen babyspulletjes kopen. Samen met Olivia had ik een lijstje gemaakt van wat zij dacht dat een baby allemaal nodig heeft; Een speentje, slabbetjes, flesjes, enz. Vooral speelgoed vond ze onmisbaar…
- Erover kletsen. Als de gelegenheid zich voordeed, wanneer Olivia bijvoorbeeld met haar pop aan het spelen was, vroeg ik of zij ook met haar pop ging wandelen als ik dan met de nieuwe baby ging wandelen. “Dan zijn we allebei mama’s toch, mama?”
- Kadootje kopen. In de laatste weken van de zwangerschap hebben we samen een kadootje gekocht voor de baby zodat zij dat kon geven bij de eerste ontmoeting.
- Boekjes lezen. Ik ben op zoek gegaan naar leuke boekjes om voor te lezen die over ‘grote zus worden’ gaan. Op die manier werd op een kinderlijke wijze uitgelegd wat haar een beetje te wachten zou staan. Helaas valt het aanbod over dit onderwerp behoorlijk tegen (misschien moet ik een boek schrijven?), maar ‘Saar wordt grote zus‘ is best aardig.
- Kleertjes uitzoeken. Wellicht had ik het modegevoel van mijn dochter iets hoger ingeschat toen ik dit idee opperde, want ze had werkelijk het aller-aller-allerlelijkste pakje ever uitgezocht. Wel meegenomen. Het ging erom dat zij zich ook belangrijk voelde tijdens de voorbereiding.
- Wat is een baby? Het helpt om het kindje regelmatig te ‘confronteren’ met een echte baby. Geen pop, geen verhaaltjes, maar gewoon the real deal. Een baby die huilt, kwijlt, aan haren trekt en de aandacht opeist. Afspreken dus met baby’s. Benjamin is in te huren, al is hij sinds zondag een echte dreumes geworden. Hiep, hiep….
- Mee naar de verloskundige. Olivia ging regelmatig mee naar de verloskundige. Ze mocht dan naar het hartje luisteren. Na een paar afspraken nam ze ook zelf haar pop mee om naar het hartje te luisteren.
De kennismaking
Voor de kennismaking tussen Olivia en de baby heb ik me behoorlijk goed ingelezen over wat je het beste wel of niet kan doen. Ik was zelf een nogal jaloerse zus en als ik dit bij Olivia in de basis al zo goed mogelijk probeerde tegen te gaan, dan was dat mooi meegenomen. Tuurlijk is heel veel bepaald in het karakter, maar ik denk dat je als ouders wel degelijk een (onbewuste) rol speelt in eventueel jaloers gedrag.
- Baby in babybedje. Ik lag in het ziekenhuis, dus Olivia kwam op bezoek om haar broertje te ontmoeten. Bewust hadden we Benjamin in het babybedje laten liggen en ik hield hem niet vast. Hierdoor zou een kindje namelijk jaloers kunnen worden. “Hé, dat is mijn mama!”
- Een soort verstoppertje spelen. Om er direct een leuke gebeurtenis van te maken, werd de kennismaking; Waar is de baby? Voor een twee-jarig kind natuurlijk fantastisch om op zoek te gaan naar de baby. De eerste vraag die ze stelde; “Zit de baby nog in de dikke buik?” Uhm, nee schatje.
- Kadootje namens de baby. Toen ze de baby eenmaal gevonden had, bleek dit nieuwe persoontje ook nog eens een klein cadeautje in zijn bedje te hebben voor haar. Nou, toen kon de ontmoeting helemaal niet meer stuk!
De eerste periode
- Quality time inplannen. Halverwege de zwangerschap had ik al twee kaartjes gekocht voor een kindervoorstelling, die in de eerste maand na de geboorte werd opgevoerd. Dan wist ik in ieder geval zeker dat we in de eerste chaotische weken een lang moment hadden waarop Roderik of ik weer even 1-op-1 met haar konden zijn. Dat zij ook weer even alle aandacht krijgt.
- Grote broer/zus mag ook nog klein zijn. Dit was een tip die bij mij erg bleef hangen, omdat dit anders zeker een valkuil voor mij was geweest. Zodra een baby geboren is, dan moet het oudere kindje zich ook opeens als de oudste gaan gedragen. Waar het voorheen bijvoorbeeld nog in z’n jasje geholpen werd (ik noem maar iets), hebben ouders vaak de neiging om nu te zeggen; “Ja, maar jij bent nu een grote jongen/meid, dus moet je jouw jasje zelf even aan doen.” Of als het kindje is gevallen en zich een beetje aanstelt; “Kom op, jij bent hier niet meer de baby.” Door de baby mag het oudere kindje dus niet meer ‘klein’ zijn en kan de komst van de nieuwe baby toch niet meer zo leuk gaan vinden. “Vroeger mocht het wel, maar nu jij er bent niet meer.” Geen idee of kinderen echt zo nadenken, maar ik vond het eigenlijk wel heel logisch.
Of deze tips geholpen hebben of dat Olivia een geboren grote zus is dat blijft de vraag, maar zo lief als zij naar Benjamin is, kan ik af en toe bijna niet geloven. Ik herken mezelf daar totaal niet in, haha! Niemand kan zo intens lief zijn. Hij mag alles afpakken, ze pakt het wel direct terug, maar geeft hem dan alternatief speelgoed. Hij trekt hard aan haar haar, maar “Mama, dat doet hij per ongeluk, dat moet hij nog leren.” Er is geen enkel spoortje jaloezie te bekennen. Benjamin hoort er vanaf de eerste kennismaking helemaal bij en of het nu wel of niet door onze aanpak komt; ik ben blij met het eindresultaat!
Geen reacties