Ik voel me keigoed!21 februari 2017

“Ik voel me keigoed, ik voel me keigoed,
en jullie kunnen mij niks maken,
ik voel me keigoed, ik voel me keigoed,
en ik schreeuw het van de daken.”
(Hans Teeuwen)

 

“Hoe gaat het met je? Voel je je goed?” Om eerlijk te zijn; ik voel me werkelijk fantastisch. Had ik tijdens mijn eerste zwangerschap de laatste weken behoorlijk wat last van mijn rug en bekken, heb ik daar nu helemaal geen last van.

Veel energie en veel bewegen

Ik voel me zelfs met de dag energieker worden. Ik vind het heerlijk om lekker buiten te wandelen en probeer twee keer in de week mee te doen met de bootcamp lessen van Mom in Balance. Soms een keertje zwemmen (al vind ik het een regelrechte crime om me om te kleden in zo’n warm benauwd hokje met die dikke buik. Lijkt een beetje op mijn toilet omkleed-verhalen waar ik hier over schreef), dus aan beweging geen gebrek.

Wat een spook

Zolang ik de hoeveelheid bewegen genoeg afwissel met de rustmomenten, gaat het goed. Het heeft echter een tijdje geduurd voordat ik me hieraan kon overgeven. Uitrusten, middagdutjes, niks doen; het is niet voor mij weggelegd. Toch slurpt het kleintje in mijn buik heel wat energie en is uitrusten noodzaak geworden. Ik heb mezelf de afgelopen weken echt tot rust moeten dwingen. Meestal nadat ik langs een spiegel liep en dacht; Tjiezus, wat een spook!

Domme mama kan niet bukken

Toegegeven, mijn bewegingen worden met de dag beperkter. Als ik nu iets laat vallen, dan moet het wel heel belangrijk zijn wil ik het direct oppakken. Denk aan een brandende lucifer ofzo, andere zaken laat ik gerust even liggen. Totdat Olivia wakker is, bijvoorbeeld. Heel handig om al zo’n oud meisje in huis te hebben die haar moeder heel graag wil helpen. “Olivia, wil jij mama’s sloffen even pakken?” “Oh, domme mama, laat ik weer een vork vallen”. Olivia’s reactie hierop; “Mama, jij kan niet zo goed bukken door jouw dikke buik toch?” You are damn right girl!

En anders heb ik natuurlijk nog mijn altijd oplettende vriend die het direct ziet als er iets op de grond ligt en daar niet thuis hoort….Ohnee, dat is niet helemaal waar. Die laat ook gerust alles liggen.

Ik ga voor 40+ weken

Zolang ik me zo goed blijf voelen, mag de kleine de komende weken lekker blijven zitten. Dan kan ik nog even volop van mijn verlof en onze drie-eenheid genieten. Want dat het zometeen gedaan is met alle rust en dat energieke gevoel, weet ik maar al te goed…