I miss my baby! Of toch niet?28 oktober 2015

De dagen voorafgaand aan onze mini-vakantie in Italië begon ik steeds meer te twijfelen of 4 dagen zonder mijn mini-me wel zo’n goed idee was. Het klonk met het boeken van de trip zo goed; 4 dagen slapen, even niet voor iemand moeten zorgen, op niemand letten, niet opvoedkundig bezig zijn, enz. Maar volgens mij begin ik steeds meer zo’n moederkloek te worden die niet meer zonder haar kind op pad kan. Blech!

Ik ging er al een beetje vanuit dat ik vanaf dag 2 wel weer naar huis zou willen. Gewoon lekker terug in mijn moeder-de-Gans-rol, beetje opvoeden hier en daar, slapeloze nachten, het vertrouwde patroon zeg maar. Maar wat schetst nu mijn verbazing? Ik heb haar eigenlijk niet gemist. Ik vond het leuk om een keer met haar te face-timen en foto’s te ontvangen, maar het ging me prima af zonder haar.

Zij was in goede handen, zij miste ons sowieso niet, dus er stond helemaal niets in de weg om niet te genieten. Dus we hebben enorm genoten en heerlijke dagen gehad. En na 4 dagen nam ik met veel plezier het vliegtuig terug naar Nederland. Want ondanks dat ik haar niet heel erg heb gemist, keek ik er wel weer enorm naar uit om haar te zien en dat kleine lijfje fijn te knuffelen.

Dus is zo’n tripje voor herhaling vatbaar? Zeker! Maar 3 dagen vind ik ook prima 😉