Energievretend monstertje08 oktober 2013

My God, wat ben ik moe. Extreem moe

Samen met vriendlief ben ik 6 dagen in Barcelona geweest. Wat een gevoel van thuiskomen was het. Ik heb eerder een jaar stage gelopen in deze stad en iedere keer als ik er nu weer ben, is het zo ontzettend vertrouwd. Alsof ik nooit terug naar Nederland ben gegaan. Ondanks dat Barcelona niet mijn eerste keus was voor mijn stage (Rome!), heb ik deze stad helemaal in mijn hart gesloten.

Nu dus voor de eerste keer met vriendlief en baby-in-de-buik naar deze stad. Het was er heerlijk! De cerveza en de mooie Spaanse wijnen moest ik helaas laten staan, maar vriendlief genoot voor 2 van al deze heerlijkheden.

It’s not a baby, it’s a monster

Terug naar die moeheid. Ik heb gelezen dat een zwangerschap veel energie vraagt van het lichaam, maar zoveel?! Het is niet te geloven. Moe dekt de lading niet. Er is hier een overtreffende trap voor nodig, alsof letterlijk alle energie uit je lichaam gezogen wordt. Ik was soms zelfs te moe om een glas op te tillen of om te kauwen. Gewoon geen energie willen verspillen, ademen was ook nog nodig. Ik heb geen baby in mijn buik, maar een energievretend monstertje!

Extra slapen

Vriendlief zag rond de middag letterlijk de energie uit mijn gezicht wegebben. Ik werd bleek, kreeg kringen onder mijn ogen, ik zag eruit alsof ik 3 weken niet geslapen had, zeg maar. Iedere middag gingen we daarom terug naar ons appartement zodat ik 2 uurtjes kon slapen. Heb ik altijd moeite gehad om snel in slaap te vallen; nu was ik binnen 5 minuten weg. Een paar uurtjes later was de batterij (zo voelde het echt) weer helemaal opgeladen en konden we weer op pad.

Hopelijk is dit alleen de eerste maanden zo, want ik heb veel plannen om lekker te bewegen tijdens mijn zwangerschap.