Moederschap, keuzes, opvoeding

Einde peuterschool omdat ik een muts ben14 januari 2018

Olivia’s carrière op de peuterspeelzaal was kort, heel kort. Vier maanden op precies te zijn. En dit heeft niks te maken met mijn tevredenheid over de peuterspeelzaal, maar alles met mijn mutserigheid.

Time flies

Ik was me er al enorm van bewust en besef het me oh zo goed, wat vliegt de tijd! Ondanks dat ik zoveel mogelijk stil probeer te staan in de momenten, vliegt de snelheid waarmee die kinderen groeien me vaak naar de keel. Als ik er te lang over na denk, kan ik er zelfs behoorlijk verdrietig over worden. Olivia is al bijna een kleuter en Benjamin kruipt de hele kamer rond, een echte baby is het allang niet meer te noemen.

Deze periode, dat ik twee kleine kindjes thuis heb, zal niet heel lang meer duren. Olivia gaat aankomend voorjaar naar de basisschool en dan zitten we in een bepaald regime. Geen eindeloos luie ochtenden meer met z’n drietjes. Nee, hup hup, iedereen in de kleren en mijn kleine dochter afleveren aan de grote basisschool.

Start op (pre)school

De basisschool bezochten we net na onze reis door Australië, ruim anderhalf jaar geleden. De school sprak me zo erg aan, dat ik geen moment twijfelde toen ik zag dat ze ook een peuterspeelzaal in die school aanbieden. Het leek me direct een heel leuk idee om haar alvast een ochtend in de week naar dit groepje te laten gaan. Zo kon ze alvast wennen aan de ‘schoolregels’ en wennen aan het gebouw waar ze de komende jaren bijna dagelijks naartoe zou gaan. Zo gedacht, zo gedaan. Olivia begon in september dit jaar met haar vrijdagochtendjes bij de peutertjes.

Dag quality time

Die vrijdagochtendjes waren, samen met de woensdagen, onze dagen. Samen wandelen, ergens (kinder)koffie drinken, opa en oma bezoeken, enz. En hier begon het bij mij een beetje te wringen. Ik wilde er juist alles aan doen om zoveel mogelijk quality time met haar door te brengen en dan stuurde ik haar op deze heerlijke vrijdagochtenden naar de peuterspeelzaal. Iedere donderdag dacht ik; “Oh lekker, morgen weer een dagje vrij!”, om vervolgens direct te denken; “Hè getver, dan ben ik Olivia in de ochtend kwijt”. Daar gaat de vrije ochtend….we hebben een agenda.

Dag peuterspeelzaal

Toen ik een paar maanden geleden weer begon na te denken over het maken van een verre reis om lekker een paar weken met het gezin door te kunnen brengen, dacht ik; ‘Alsof ik naar de andere kant van de wereld moet reizen voor meer quality time.’ In kort overleg met Roderik daarom besloten dat ze maar weer van die peuterspeelzaal afgaat. Ze gaat eens per week ook al naar de crèche dus voor haar socialisatie hoeft ze het niet te doen. Vanaf vier jaar gaan we het gewoon weer proberen. Dan heeft deze mutserige moeder nog een paar maanden om aan het idee te wennen dat haar geliefde ochtendjes thuis erop zitten.

Time flies, daar kan ik helaas weinig aan veranderen……maar ik ga er wel zo langzaam mogelijk van genieten!

 

Geen reacties

Geef een reactie